در حاشيه هفته٬
شاهکار جدید صندوق بین المللی پول!
آذر ماجدی
صندوق بین المللی پول (آی ام اف) یکی از منفورترین نهادهای سرمایه داری است. نام صندوق بین المللی پول با ریاضت کشی، فقر و فلاکت، استثمار وحشیانه و بیگاری تداعی می شود. البته اخیرا بدنبال دستگیری استراس خان، رئیس این نهاد به اتهام حمله به یک زن کارکن هتل به قصد تجاوز و افشای رواج ایذا جنسی در کل این سازمان، مساله سواستفاده جنسی نیز به این لیست اضافه شده است. شاهکار جدید آی ام اف، گزارشی است که بدنبال بازدید هیاتی در فاصله ۲۸ ماه مه تا ۹ ژوئن از ایران، درباره وضعیت اقتصادی ایران منتشر کرده است. این گزارش سیاست ها و عملکرد اقتصادی رژیم اسلامی، بویژه دولت احمدی نژاد را بخاطر "کاهش تورم، افزایش رشد اقتصادی" و از همه مهمتر بخاطر "حذف سریع ۶۰ میلیادر دلار سوبسید" کالاهای اساسی مورد تحسین و تشویق قرار داده است. این گزارش انتقادهای متفاوتی را از زوایای مختلف اقتصادی- ایدئولوژیک موجب شده است.
در شرایطی که مردم ایران انزجار زائدالوصف خویش از رژیم اسلامی را به صراحت ابراز می کنند و از هر فرصتی برای تضعیف و به زیر کشیدن آن سود می جویند؛ در شرایطی که فقر و فلاکت در کشور موج می زند و اکثریت مردم زیر خط فقر زندگی می کنند؛ کودکان بسیاری بخاطر فقر از تحصیل محروم شده اند و برای بدست آوردن لقمه نانی روانه خیابان ها شده اند؛ در وضعیتی که فقر، فلاکت و بیکاری بخش وسیعی از مردم، بویژه جوانان را به فحشا و اعتیاد کشانده است؛ در شرایطی که حاکمان جنایتکار اسلامی از ریز و درشت میلیون میلیون دلار پول و سرمایه از کشور خارج میکنند؛ صندوق بین المللی پول رژیم اسلامی را بخاطر حذف سوبسیدها و تحمیل فقر و فلاکت افزون تر بر مردم مورد تحسین و تشویق قرار داده است. این ماهیت واقعی و کثیف سرمایه است که از این گزارش بیرون می زند. بعلاوه، باید توجه داشت که خیزش وسیع و توده ای در منطقه رژیم های مطلقه سرمایه را به سرپیچی از حکم آی ام اف، وادار به عقب نشینی در زمینه حذف سوبسیدها نمود. آی ام اف از این فرصت دارد استفاده می کند تا حکم سرمایه را به دولت های سرمایه داری جهان یادآوری کند: "اگر این سیاست ریاضت کشی برده وار پیاده نشود، نظام سرمایه داری قادر به عبور از این دور بحران نخواهد بود."
در این میان عکس العمل برخی از کارشناسان سرمایه جالب توجه است. تعدادی از کارشناسان اقتصادی ایرانی الاصل شاغل در نهادهای بین المللی این گزارش را مورد نقد قرار داده اند؛ نه بخاطر اینکه فقر و فلاکت روز افزون و گرسنگی مردم را مورد تحسین قرار می دهد، خیر. از این زاویه که در مورد کاهش نرخ تورم و رشد اقتصاد صرفا بر ارقام و آمار دولت تکیه کرده و لذا تصویر دقیقی از وضعیت اقتصادی ایران بدست نمی دهد. این کارشناسان سرمایه به دو جبهه اصلاح طلبان حکومتی و ناسیونالیسم پرو غرب متعلق اند. این دو جبهه صحنه سیاست ایران، از تعریف از رژیم اسلامی و دولت احمدی نژاد لب ور می چینند، نه بخاطر مشقت و فلاکتی که به مردم تحمیل کرده است، بلکه بخاطر دیدگاه سیاسی - ایدئولوژیک خویش. یکی رژیم اسلامی بزک شده به رهبری اصلاح طلبان یا با شرکت آنها در حکومت میخواهد؛ دیگری احیای رژیم سابق، یک نظام سرمایه داری ادغام شده در بازار جهانی با همین نرخ استثمار برده وار، اما همراه قدرت های غربی.
نمایش مسخره محاکمه بن علی و بانو!
دوشنبه ۲۰ ژوئن، دولت تونس زین العابدین بن علی و همسرش لیلا ترابلسی را در غیبت به اتهام اختلاس، پول شویی و قاچاق مواد مخدر محاکمه کرد. گفته می شود که این محاکمه بدنبال کشف حدود ۲۷ میلیون دلار جواهر و پول نقد و مواد مخدر و اسلحه در دو قصر بن علی در خارج تونس، شکل گرفته است. این دادگاه بن علی و همسرش را هر یک به ۳۵ سال حبس و پرداخت ۶۶ میلیون دلار جریمه برای دو جرم دزدی و تصاحب غیرقانونی پول و جواهر محکوم کرد. بن علی و همسرش در ۱۴ ژانویه به عربستان سعودی فرار کردند و عربستان به تقاضای دولت تونس برای پس فرستادن آنها پاسخی نداده است. سیستم قضایی تونس اعلام کرده است که اتهامات دیگر این دو تن در دادگاه دیگری مورد بررسی قرار خواهد گرفت. اما مساله اینجاست که بسیاری در تونس این دادگاه را یک نمایش مسخره توصیف کرده اند. اغلب مردم خواهان آن بوده اند که بن علی و همسرش که بخاطر دزدی، جنایت و فساد بشدت مورد تنفر اند، در دادگاه حضور داشته باشند. برخی تعجیل دولت برای محاکمه این دو نفر را مورد سوال قرار داده اند. اعلام می شود که این فقط یک نمایش است، زیرا بن علی و همسرش هیچگاه نه زندانی خواهند شد و نه صناری از پول های اختلاس شده را پس خواهند داد.
روزنامه الصباح در این مورد چنین نوشته است: احکام دادگاه هر چقدر هم سنگین باشد "قادر نیست آتش مردم تونس را که امید داشتند ساقط شده (لقب جدید بن علی در تونس) در یک دادگاه واقعی محاکمه شود را خاموش کند. این محاکمه نمی تواند اعتماد مردم را جلب کند." بنظر می رسد که تحت فشار مردم برای عدالت، دولت تونس تصمیم گرفته است که یک دادگاه نمایشی ترتیب دهد و قائله را ختم کند. این نیز یک نمایش دیگر در استراتژی احیای وضع سابق و به خانه بازگرداندن مردم توسط دولت تونس و دول غربی است. دولت آمریکا بلافاصله این محاکمه را "قدمی بجلو" نامید. تلاش های مشابه ای نیز در مصر در انجام است. قرار است مبارک و پسرش را در غیبت محاکمه کنند. وکیل مبارک اعلام کرده است که او به علت سرطان نمی تواند در دادگاه حضور داشته باشد. یک جدال دائمی میان هیات حاکمه و مردم در جریان است. تاکتیک فراری دادن راس حکومت آنطور که انتظار می رفت نتوانست مبارزات مردم برای آزادی، برابری و رفاه را خاموش کند و پایان بخشد. دولت تونس هر از چند گاهی در مقابل یکی از خواست های مردم عقب می نشیند و به کار خود برای احیای نظم سابق ادامه می دهد. تنها راه دستیابی مردم به آزادی، برابری و رفاه سرنگون کردن کل نظام حکومتی بهمراه نظام سرمایه داری است. وگرنه این بازی فرسایشی مردم را خسته و ناامید خواهد کرد و حکومت های فعلی نظم سابق را کاملا احیا خواهند کرد .
نسیم منطقه به عربستان سعودی می رسد؟
شش ماه اخیر شاهد خیزش مردم منطقه از یک کشور به کشور دیگر بوده است. یک آتش فشان انقلابی کل منطقه را در برگرفته است. در عرض شش ماه اتفاقاتی در این گوشه از جهان رخ داده است که در مخیله هیچیک از کارشناسان، ناظرین و محققین رسانه ای، آکادمیک و انستیتوهای استراتژیک جهانی هم نمی گنجید. دیکتاتورهای بیست سی ساله ساقط شده اند و مردم هنوز دارند برای خواستهای خود مبارزه می کنند. خواست آزادی برابری و رفاه به روشنی بر پیشانی منطقه حک شده است. روسای سرمایه جهانی به تکاپو افتاده اند، از یک مجمع سران به یکی دیگر می روند، تاکتیک های مختلف را امتحان می کنند، قول پول می دهند، ارتش شان را درگیر کرده اند. هیات حاکمه عربستان سعودی سمبل ارتجاع قرون وسطی، دزدی و فساد نظام سرمایه داری، پشتیبان محکم سرمایه جهانی، دوست تمام آدمکشان وقاچاقچی های بین المللی، ماوای جانیان از دست مردم گریخته، هنوز بی اعتنا به این آتش فشان مشغول چپاول و دزدی است.
اما نسیم آنچه به "بهار عرب" معروف شده است بالاخره به عربستان هم رسید. فعلا این نسیم، زنان را در عربستان سعودی تکانی داده است. اعتراض به ممنوعیت رانندگی زنان برخی زنان را به سرپیچی کشانده است. این زنان علیرغم غیرقانونی بودن رانندگی زنان پشت فرمان نشسته و رانندگی می کنند. خانم هیلاری کلینتون که گفته می شود تاکنون پشت درهای بسته با روسای حکومت سعودی برای الغای این ممنوعیت مشغول مذاکره بوده، اکنون صریحا از این خواست زنان دفاع کرده و به این معترضین تبریک گفته است. سخنگوی وزارت امور خارجه آمریکا در پاسخ به سوال خبرنگاران در این مورد گفته است: "بعضی موقع لازم است دیپلماسی ساکت داشت، بعضی موقع دیپلماسی صریح!" باید توجه داشت که اقتصاد عظیم نفتی عربستان سعودی را تماما کارگران مهاجر می چرخانند. کارگرانی که حکم برده را دارند و عموما از کشورهای منطقه برای تامین معاش خانواده هایشان به عربستان می رونند و به این شرایط برده وار بالاجبار تن می دهند. لذا اعتراضاتی مشابه کشورهای دیگر منطقه در عربستان سعودی محتمل بنظر نمی رسد. اما زنان در این میان تحت تاثیر موج تغییرات و آزادیخواهی منطقه برای خواستهایی این چنین پایه ای دست به اعتراض زده اند. علت پشتیبانی خانم کلینتون را هم نباید در تعلق ایشان به امر برابری زنان، بلکه در پرتو استراتژی وسیع تر آمریکا در منطقه باید جستجو کرد. آمریکا دارد بشدت می کوشد تا سیمای آزادیخواه تر و معتدل تری از خود به منطقه ارائه دهد. آمریکا بخاطر حمایت بی قید و شرطش از عربستان سعودی بشدت مورد انتقاد مردم منطقه قرار دارد. اینهم مانوری است برای بزک کردن چهره آمریکا.*